Trump en zijn chaos

Er kunnen van die momenten zijn, dat een gebeurtenis in het hier en nu herinneringen bij je wakker roepen.

Zo stonden op 17 februari twee berichten in de Volkskrant, die verslag deden van de persconferentie op de dag ervoor van president Donald Trump. Hierin ging hij tekeer tegen de 'oneerlijke pers', die zich 'schandalig' had gedragen door voor te doen alsof het de eerste weken van zijn regering een chaos zou zijn. Dat was allemaal 'gelogen' en trouwens, Obama had hem met een 'puinhoop' opgezadeld. En dat bracht mij ruim dertig jaar terug in de tijd.

Déja Vu

Twee en dertig jaar geleden kregen wij in het kindertehuis waar ik werkte een nieuwe directeur. Een zo op het oog aimabele man met een duidelijk charismatische uitstraling. Hij hield een goed verhaal over zijn ideeën wat betreft de hulpverlening aan de jongeren.

Van zijn voorganger erfde hij een goed lopende instelling. Aan verschillende zaken kun je aflezen of een bedrijf gezond is of niet. In de eerste plaats of de tent er financieel goed voorstaat en ook het ziektepercentage is een goede indicatie.

Ons tehuis had bij de overdracht een financieel overschot van, toen, 150.000 gulden. Op een budget van 1,5 miljoen gulden is dat een gezonde buffer van tien procent van het totaal.

In ons tehuis werkten zo'n 50 man personeel. In de jaren voor de intrede van deze nieuwe directeur was het gemiddelde ziektepercentage per jaar zo tussen de acht en tien procent. Dus per jaar drie tot vijf personeelsleden die tijdelijk in de ziektewet zaten. Voor een hulpverleningsinstelling is dat een goede score.

Pijnlijke vergissing

Maar och, wat bleken we ons teveel hebben laten leiden door het mooie, charismatische verhaal van deze nieuwe man. Wat was zijn verhaal een geweldige maskering van totale incompetentie!

In no time zette hij autoritair een herstructurering in gang, omdat hij vond, dat zijn voorganger er een puinhoop (sic!) van had gemaakt. Alleen was zijn herstructurering er één zonder heldere doelen of tijdspad.

Binnen een jaar vervaagde alle duidelijke structuren en nam het gevoel van onzekerheid en zelfs van onveiligheid hand over hand toe. Dit resulteerde in een sterk oplopend ziektepercentage. Na een kleine twee jaar zaten 19 personeelsleden langdurig in de ziektewet. Dus meer dan een derde van het totaal.

Financieel ging het snel bergafwaarts. Van het overschot van 1,5 ton was na anderhalf jaar niets meer over, maar hadden we een schúld van 150.000 gulden. Op gegeven moment wilde de centrale organisatie waar ons huis onder viel, de tekorten niet meer aanvullen. Als klap op de vuurpijl gingen personeelsleden rechtszaken voeren tegen deze directeur. Dat was nog nooit gebeurt in de geschiedenis van ons tehuis. Hij verloor ze allemaal met nog eens 112.000 gulden aan schadevergoedingen als gevolg. Dat was nou nog eens een totale puinhoop! Chaos alom.

Doelbewuste chaos

Het zal duidelijk zijn. Deze eerste chaotische weken van Donald Trump zijn voor mij een feest van herkenning. Alleen wel een feest met gal in de mond. De schade die deze man aan de media, het rechtssysteem en het parlementaire systeem wil gaan toebrengen zal niet te overschatten zijn.

Je mag hopen, dat de chaos die nu zichtbaar is alleen maar een gevolg is van gebrek aan ervaring. Maar ik vrees, in tegenstelling tot die nieuwe directeur toen, dat deze chaos doelbewust wordt gecreëerd om een aanval op de genoemde instituties te rechtvaardigen. Het heeft er alle schijn van, dat hij wat dit betreft, hetzelfde pad gaat bewandelen als Poetin en Erdogan voor hem.

Wat dat gaat betekenen voor de wereld is vooralsnog onduidelijk, maar voor Amerika is het slecht nieuws.